ข้อมูลเกี่ยวกับแหล่งโบราณคดีในประเทศไทยที่เผยแพร่ทางเครือข่ายอินเตอร์เน็ทเกือบทั้งหมดเป็นข้อมูลเชิงการท่องเที่ยวและขาดการอ้างอิงแหล่งที่มาของข้อมูล ดังนั้น การ “ยกระดับความน่าเชื่อถือ” และ “การระบุแหล่งที่มา” ของข้อมูลแหล่งโบราณคดีจึงเป็นเรื่องที่จำเป็นในยุคที่อินเทอร์เน็ตเป็นสื่อที่สามารถเข้าถึงได้ง่ายและรวดเร็ว เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว ข้อมูลเรื่องแหล่งโบราณคดีในอินเทอร์เน็ตจะกลายเป็นข้อมูลที่ฉาบฉวยและขาดความน่าเชื่อถือ

เนื่องด้วยภารกิจหลักของศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) ประการหนึ่งคือเป็นคลังข้อมูลทางด้านมานุษยวิทยา ดังนั้นการดำเนินการ "ฐานข้อมูลแหล่งโบราณคดีที่สำคัญในประเทศไทย” จึงเป็นการพัฒนาให้ศูนย์ฯ เป็นแหล่งข้อมูลสำหรับค้นคว้าและเป็นคลังข้อมูลระดับประเทศเกี่ยวกับข้อมูลเชิงวิชาการของแหล่งโบราณคดีที่มีการอ้างอิงที่มาของข้อมูล

การทำเนื้อหาของแหล่งโบราณคดีสำหรับบรรจุลงฐานข้อมูลนั้น จะคัดเลือกแหล่งโบราณคดีที่มีนัยสำคัญทางโบราณคดีและประวัติศาสตร์ของแต่ละจังหวัดให้ครบทั้ง 77 จังหวัดก่อน โดยคัดเลือกประมาณ 2-3 แหล่งต่อจังหวัด เพื่อให้ผู้ใช้ข้อมูลเห็นว่า จังหวัดทั้ง 77 จังหวัดของประเทศไทยล้วนมีแหล่งโบราณคดีที่ไม่ว่าจะเก่าเป็นพันปีเป็นหมื่นปี หรือเก่าเพียงไม่กี่ร้อยหรือกี่สิบปี ต่างก็มีคุณค่าต่อการศึกษาความเป็นมาของคนในจังหวัดด้วยกันทั้งสิ้นและเมื่อได้ครบทั้ง 77 จังหวัดแล้ว ก็จะดำเนินการลงข้อมูลแหล่งโบราณคดีที่สำคัญอื่นๆ ที่ยังไม่ได้ทำเนื้อหาข้อมูลต่อไป